Lodówka - informacje ogólne
Lodówką powszechnie określamy jako szafę zbudowaną z kombinacji stopów metali i tworzyw sztucznych, o pojemności od kilkudziesięciu do kilkuset litrów i służącą do chłodzenia lub zamrażania znajdujących się w niej produktów spożywczych. Inna definicja opisuje lodówkę jako izolowaną cieplnie szafę lub pomieszczenie gospodarcze, które daje możliwość przechowywania łatwo psujących się produktów w obniżonej temperaturze. Obniżenie temperatury lodówki powoduje spowolnienie procesu namnażania się bakterii i ich kompletnej hibernacji podczas zamrożenia. W gospodarstwach mieszkalnych najczęściej wybieraną i powszechnie stosowaną wersją są lodówko-zamrażarki.
System chłodzenia zbliżony do tego stosowanego powszechnie w lodówkach został opracowany i jako pierwszy zastosowany przez inżyniera pochodzenia bawarskiego - Karla von Linde. To on w roku 1871 zastosował w/w system w browarni Spaten (Monachium) w celu umożliwienia produkcji zimnego piwa w okresie letnim. Zastosowanym przez niego wówczas czynnikiem schładzającym był eter metylowy lub amoniak. Obecnie proces chłodzenia może odbywać się poprzez: skrzynię termoizolacyjną, systemy absorpcyjne i termoelektryczne, systemy chłodzące powietrzem, jak również mające zastosowanie w domowych lodówkach - systemy wykorzystujące proces rozprężania i parowania.
Pierwsza lodówka elektryczna przeznaczona do użytku domowego została wyprodukowana w Stanach Zjednoczonych i nosiła nazwę Domerle. Miała ona drewnianą obudowę a system chłodniczy znajdował się na szczycie lodówki. Europejski odpowiednik owej lodówki - dwusegmentowa chłodziarka firmy AEG - obudowana była ceramicznymi kaflami i kosztowała około 1750 marek (tyle co średniej wielkości wiejska posiadłość).
Lodówko-zamrażarka wynaleziona została dopiero w 1939 roku a w Polsce pierwsza lodówka o nazwie "Mewa" wyprodukowana została we Wrocławiu w 1956 roku.